Guillin/Yangshoa/Ping'an

Na het ochtenddutje in Guillin werd het de stad even verkennen. Allereerst nog even over de schitterende omgeving hier. Vele kunstenaars en dichters hebben de omgeving van Guillin gebruikt in hun werk en noemen dit het mooiste gebied van de wereld. Nou heb ik natuurlijk nog niet de hele wereld gezien maar mooi is het zeker. De stad ligt tussen de bergen van het karstgebergte. Dit zijn niet gewone alphen bergen of wat dan ook maar allemaal losse punten die soms een paar 100 meter boven het landschap uitsteken. Ze komen in allerlei vormen voor en krijgen namen zoals de vliegende panda, en maagd op de draak of wat dan ook. Daarnaast bestaat de landbouw hier uit de welbekende chinese terrassen. De trapsgewijze natte rijstvelden zijn hier dan weliswaar vrij normaal, voor ons ziet et er echt gaaf uit. En om het beeld compleet te maken drijft er af en toe een chineesje op een bamboevlot voorbij, die samen met zijn getemde aalscholvers aan het vissen is.

Allereerst was het tijd voor de Ludiyan grotten of in het nederlands de rietstengelgrotten. Dit omdat er vroeger voor de ingang rietstengels groeiden. De naam is nu nog steeds het zelfde ondanks de grote betonnen trap vol met toeristen die nu de ingang kleurt. En veel toeristen zijn er, vooral chinezen. Die hebben nu allemaal vakantie en gaan als ze een beetje geld hebben de touring car in en richting de highlights van China. Daar is het de bus uit, daar dan op de meest debiele plekken op de foto en dan weer tempotempo de bus in en verder naar de volgende highlight. Allemaal zeer grappig omn te zien als je er zelf een beetje rondslentert en iets meer tijd hebt. We kregen een hele interessante rondleiding in het chinees waar ik uiteraard geen ene r... van snapte maar gelukkig waren bepaalde stukken erg mooi. Vooral de 'centrale hal', met een meertje zorgde ervoor dat we de chinezen even na konden doen met fotos knippen. Sommige gedeeltes waren erg mooi verlicht met neonlicht maar bij andere gedeeltes was het net alsof je op de kermis liep.
Na afloop zijn we naar een groot mooi park op zoek gegaan. Na entree te hebben betaald (wat alleen buitenlanders moesten, erg aardig dus van ze) werden de nodige tempels bekeken en nog een een kleine berg beklommen met uitzicht over Guillin. Het was niet een heel speciaal park en later bleek ook dat we in een ander, veel kleiner, park waren geweest, maja. Daarna was het s'avonds nog even langs de verlichte rivier lopen waar het behoorlijk druk was, karaoka, markten en veel wijzen naar en praten over de LaiWai's (foreigners) bijna alles gebeurd hier savonds op straat.

De volgende ochtend was het vroeg in het hobbelbusje naar Yangshou, een klein toeristenplaatsje dichtbij Guillin waar we 1 nacht zouden verblijven. Het stikte hier werkelijk van de LaiWai's en chinjese toeristen. Het hele dorp was dan ook op de toeristen gericht wat dan weer als voordeel had dat er veel westers eten was te verkrijgen. Want ik ben nog steeds niet echt fan van de chinese keuken. Dit dorp lag nog meer in het karstgebergte en was omgeven door tal van raar gevormde bergen. Om dit allemaal goed te bekijken heben we de boot de Li Jiang (rivier) op genomen die dwars door de mooiste gebieden van het gebergte gaat. Super relaxt uitzicht, af en toe wat badende koeien in de buurt, een lekker zonnetje, alles wat nodig is voor een relax boottochtje. Echter het stikte hier van de boten vol toeristen. Er was werkelijk een file van boten en soms zat je in de rook van de voorganger te happen. Bovendien werd een foto maken zonder een boot erop behoorlijk lastig. Na dit toch wel mooie tochtje was het weer terug naar Yangshou en zijn we nog even de kroeg in geweest. Vooral chinezen in deze kroeg wat erg gezellig is, maar wel erg jammer dat de meeste geen engels kunnen of dat ik geen chinees kan.
De volgende ochtend 7 uur was het de backpack inpakken en uitchecken. We hadden een mountainbike/rafting toer besteld. Allereerst was het een stuk fietsen op de 'mountainbike' wat eigenlijk geen mountainbike genoemd mag worden. Dit ging zo ongelooflijk langzaam, je werd gewoon moe van het inhouden de hele tijd. Elke keer als wij dan ook probeerden beetje bij beetje het tempo omhoog te krijgen raakte de gids steeds verder achter want zij bleef netjes haar eigen wandelgangetje fietsen en dus moesten we uiteindelijk wel wachten want we waren nog niet echt heel bekend in de omgeving van Yangshou. Wel moet ik erbij zeggen dat het wel een mooi tochtje was, ondanks de lage snelheid en dat het vrij kort was. Na het fietsn gingen we een bambooraft op. Niet te verwarren met het raften in ZuidAfrika want diut ging heel rustig. Zelf lui een beetje zitten op je stoeltje en achter je duwt een gozer je af en toe vooruit met een stok i het water. Heel af en toe een watervalletje van een halve meter of zo af en dat was al het spectaculaire van de tocht. Niet spectaculair dus maar wel een adembenemend uitzicht (ondanks weer alle andere bootjes met toeristen die links en rechts dobberden).
Aan het einde van de tocht stond onze gids weer te wachten met onze hypermoderne mountainbikes (met mandje achterop) en fietsten we verder naar de water cave. 5 uur lang zijn we in deze grotten geweest waar ons van alles werd verteld. Het was iun het chinees dus ik heb geen idee waar alle lachwekkende verhalen over gingen maar het was hier wel mooi. Maar heel gaaf waren het mud bath en de 3 basins. Het modderbad was een basin gevuld met modder waar je in bleef drijven en wat erg gezond moet zijn. Dus wij er natuurlijk in. Het voelt erg smerig maar dat je blijft drijven is dan wel weer erg grappig en ook de natuurlijke glijbaan was erg lachen. Na het bad kon je douchen onder een soort waterval waar de chinees naast mij even dacht te gaan pissen tijdens het douchen. MAar dat het heb ik hem, ondanks dat ik geen chinees kan, even duidelijk gemaakt dat die dat niet moest proberen en hij snapte het meteen.
Het tweede zwemgedeelte was bij 3 basins schuin boven elkaar gevuld met zuiver water die in tempratuur van boven naar beneden opliepen. En uiteraard mocht hier weer een gespetterd en gezwommen worden. Op een gegeven moment dacht ik nog een jochie gered te hebben van de verdrinkingsdood. Hij stond wat te spetteren aan de kant toen hij plots voorover in het water viel. Daar dreef hij een tijdje met zijn geiozht in het water en wild spartelend met zn armen om weer boven te komen. Dus toen heb ik hem maar uit het water getild en naar zijn moeder op de kant gebracht waar hij nog wat water uit stond te hoesten en erg geschrokken Thank You zei. Dus ik dacht even een heldendaad te hebben verricht maar niet veel later was hij weer in het water en bleek hij gwoon redelijk te kunnen zwemmen, beetje jammer dus.
Die avond weer in het busje naar Guillin waar het puur overnachten was. We zijn nog wel even naar het park op zoek gegaan wat we de eerste avond hier ook zochten maar helaas pindakaas, nergens te bekennen.

Rustig wakker worden, is vooral als het vroeg is vrij belangrijk. We hadden net de ogen open door de wekker. Als na 5 minuten om kwart voor acht s'ochtends de telefoon gaat. De meneer die ons later zou komen ophalen voor onze dagtrip was er zo'n 40 minuten eerder en wilde dat we snel zouden instappen. Dus binnen 5 minuten de backpack inpakken, douchen (1 minuut maar:S:S), tandenpoetsen en noem het allemaal maar op. Toen daarna nog bleek dat we eerst nog 1,5 uur moesten rondrijden om andere toeristen op te pikken en dat de bus nog een APK keuringkje moest ondergaan werd het ochtendhumeur bij ons nog een stukje groter. Dan maar hopen dat de dag naar Ping'an veel goed zou maken.
2 tot 3 yuur rijden de binnenlanden in leidde ons naar Ping'an, een prachtige troute. Allemaal kleine bergdorpjes onderweg die zo het tegenovergestelde zijn van de grote rokende chaotische Chinese steden. De dorpjes waren omringd door de rijstterrassen en bergen en het werd mooier en mooier. Het eerste dorp wat werd aangedaan door ons was het langeharen dorp. Een klein dorpje met een klein kabbelend riviertje erdoorheen en waar houten hangbruggetjes de ene kant van het dorpje met de andere moet verbinden. Daarnaast de vrouwen in traditionele kleren en de mannen die aan het vissen waren met blote handen, alles straalde hier rust uit. Althans bijna alles, want ergens in het dorp kwamen alle toeristenbussen aan en hier werd een show gegeven door de dames met haar tot wel 1.70- lang. Het mooie was wel dat tijdens de show alle toeristen daar binnen waren en ik, die geen zin had om daar voor te betalen bijna de enige toerist was die nog rondliep in het dorpje. Wetende dat er omliggende dorpjes zijn waar misschien geen enkele toerist komt had ik zo graag 1 of meerdere nachten hier willen verblijven. Dit was eerst ook ons plan maar dit werd ons sterk afgeraden door de meneer van het toeristen bureau want volgens hem waren de toeristen wel uitgekeken naar een paar uur.
Na de show werd iedereen de bus ingeladen om verder te gaan naar Ping an het volgende dorpje. Echter iedereen moest wachten omdat ik nog aan de andere kant van het dorp was en het is vrij lastig rennen over een wiebelende hangbrug. De weg naar Ping an was aangelegd door de mensen zelf om allemaal toperisten te lokken. Vanuit dit dorp zijn ongelooflijk mooie uitzichten over gigantische rijstterrassen, iets wat hier misschien vrij normaal is, maar voor toeristen ontzettend mooi is. Na veel klimwerk (het was erg steil allemaal), veel foto's te hebben genomen en werdeom weer groepen Nederlanders te zijn tegen gekomen begon de route terug naar Guillin. Zoals tijdens meeste busreizen zijn wij het middelpunt en willen ze echt alles weten over Europa en Nederland, dus vervelen is hier niet het probleem.

Het busje uit, backpack op de rug en een night sleeper bus in was het recept voor die avond. Een bus met 15 stapelbedden moest ons naar Guoyang/Anshun gaan brengen.

ZaiSjen en haiewa