Eindelijk richting de zon!!

Hoewel ik natuurlijk erg genoten heb van de stralende zon in Nederland de afgelopen tijd, ben ik erg blij eindelijk richting HongKong te gaan. Heerlijk warm (wel wat plakkerig heet, maar dat went erg snel) en ik mag weer nivea zonnebrand gaan smeren tegen de stralende zon. Ik arriveerde om 7:30 in HongKong en moest met de bus naar Kowloon (een gedeelte van HK). Een reis van een klein uurtje maar meteen kreeg ik een erg mooie scenery te zien. In mijn hoofd was HK alleen maar een enorme stad vol met wolkenkrabbers maar er is veel meer. HongKong bestaat uit zo'n 230 eilandjes en 70% van HK is groen. Wat jungleachtige bossen, af en toe wat palmboompjes en veel blauw water zorgen ervoor dat de eerste indruk totaal anders was dan ik verwachtte. Af en toe waren er wel clusters met enorme wolkenkrabbers maar elke keer met groene heuvels er tussen. Grappig was wel in de bus dat er misschien 5 toeristen in zaten (inclusief mijzelf) en dat die allen met de camera tegen het raam zaten geplakt. Dus meteen vanaf het vliegveld begonnen de kodak momentjes.
Aan het eind vd lijn dtond heel toevallig Sjoerd den Daas. Een gozer uit Heerenveen die ik vrij goed ken. Dus daar maar mee afgesproken om de komende 5 weken rond te gaan reizen (was stiekem van te voren al afgesproken hoor). Die ochtend had Sjoerd een tentamen en moest die nog een laatste essay schrijven dus ha dik mooi even de tijd om wat slaap in te halen van de lange vlucht. Die middag daarna ben ik rondgeleid door Kowloon, het gedeelte van HK waar ik verbleef deze dagen, door Kenji, een HongKongnees die bij Finnair werkt en die sjoerd had leren kennen. Het bekendste van HK zijn Kowloon en HongKong Island (het centrum zeg maar). Dit zijn de wolkenkrabber gebieden zoals te zien op tv en ansichtkaarten. Erg indrukwekkend en wat is het druk in de meeste straten hier zeg, soms lijkt het wel een mierennest. Je ziet de gebouwen haast niet meer door alle neonverlichting en was ik geen lange Europeaan geweest dan had ik maximaal een uitzicht van een halve meter door de enorme mensenmassa. Naar het advies van mijn reisgids is dan ook goed geluisterd, want die gaf aan dat bij het oversteken in Chinese steden het verstandig is om een 360 graden look te gebruiken want links,rechts,links is niet voldoende.
In 1 van de drukste straten Tsz Sim Szam of zoiets, kon ik naar mijn hostel. Er zijn bijna geen low budget hostels in HK dus ben ik naar het beruchte Chungking Mansions gegaan. Ergens in een smal druk straatje kan he met de lift omhoog, en op elke etage bevinden zich hostels en restaurantjes met 1 tafel. Mijn hostel op de 11e verdieping had geen receptie, een smerig uitzicht op eigenlijk niks en de lift haperde nogal vaak. ik had een single room van een dikke 1 bij 2,5 meter maa rik had wel mijn eigen airconditioning. Het was nog mooi ook om hier voor 2 nachten te zitten (maar er meer nachten verblijven is ook weer wat overdreven). Die avond zijn de kroegen in Hk even goed bestudeerd, waar ik naast Sjoerd, hoe kan het ook anders, nog een horde Nederlanders tegenkwam.

De volgende dag even goed uitgeslapen en daarna met de ferry (geen boot) naar HK Island gevaren. Waar de moderne wolkenkrabbers vanuit een open dubbeldekker nog veel indrukwekkender zijn. Vervolgens was het met de bus omhoog naar central peak of victoria peak. Vanaf dit punt was er echt een super uitzicht over HK, dus de camera mocht weer uit het hoesje gehaald worden. Aan de ene kant was het centrum van HK tr zien en aan de andere kant de groene eilanden die bij HK horen. Helaas is er voor mij geen tijd om bijvoorbeeld naar LantauIsland te gaan, maar dat moet zeker een dagtrip waardig zijn. De terugtocht was allerminst saai, want met een hoek van 90 graden gingen we in een 100 oude trein naar beneden (onderhoud is hopelijk wel iets recenter gebeurd). Die avond bij terugkomst in Kowloon gingen we aan de kade staan, met honderden anderen, want elke avond om 8 uur is er dan, aan de andere kant van het wate rop HK Island, een lichtshow te zien. Op de enorme wolkenkrabbers schitteren de neonlichten mee op de muziek, een heel mooi gezicht.
Na even uit eten en wat rustig drinken aan de kade werd het de oogjes toedoen, want de volgende ochtend werd het de backpack inpakken en met de trein naar Guangzhou, oftewel China in (STEMPELS!!!).

Maar voor deze trip ben ik nog even met Kenji naar een grote tempel in HK gegaan. Daar heb ik verschillende rituelen moeten uitvoeren. Allereerst het entree betalen. Daarna een paar wierrook stokjes kopen en vervolgens een bakje met allemaal ijscostokjes gekocht. De wierrook stokjes werden aangestoken en ik 'moest' daarmee 3x richting de tempel zwaaien, terwijl ik een wens deed (blijft geheim:D). Dit werd bij een afbeelding van Buddha weer herhaald. Daarna op de knieen en met het bakje ijscostokjes als een idioot gaan schudden. Het eerste stokje wat eruit viel was de winnaar en er stond dan een nummer op het stokje waarmee je naar de fortune teller ging. Die ging dan wat vertellen over hoe ik was en wat je misschien moest veranderen en wat je in de toekomst kon verwachten in je leven (blijft uiteraard ook geheim). Ik moet eerlijk toegeven, volgens mij klopt er geen reet van wat mevrouw de fortune teller zei.

Na dit avontuur was het tijd om vaarwel te zeggen, natuurlijk voor Sjoerd een stuk moeilijker, en treinen into China. In Guangzhou, China aangekomen en een stempel rijker was het de bedoeling om meteen de nachttrein te nemen naar Guillin, maar op 1 of andere manier kon dat niet. Dus dan maar een ticket gekocht voor de volgende dag en op zoek naar een hotel. Bij de receptie van het eerste hotel werd ons verteld dat het hotel 2 maanden dicht was. Blijkbaar is de receptie wel gewoon open terwijl er helemaal geen hotel is maar ja. Wel regelde de receptioniste meteen een ander hotel voor ons voor de dezelfde prijs plus vervoer erheen. Daar aangekomen bleek de kamer 4x zo duur te zijn en dus konden we slecht voor 15 euries voor ons doen lekker luxe relaxen. Goed uitgerust is de volgende ochtend Guangzhou verkent. China is meteen een stuk anders dan het westerse HK en geen mens kan engels. Dus ik ben blij dat sjoerd een behoorlijk woordje Mandarijn spreekt, want zonder die kennis zal alles knap lastiger zijn. We hebben twee wijken en parken bezocht waar de nodige Chinese ontspanning is nageaapt door ons. Zingen, stijl dansen, Tai Shi achtige dingen, kaarten, noem het allemaal maar op wat de Chineesjes allemaal doen in het park. Het mooiste was nog een soort hooghouden met 4 `a 5 man. Alleen dan niet met een bal maar met een soort enorme badminston pluim. Even meegedaan en dat viel niet mee, maar het was zo gaaf dat we maar meteen 2 zulke pluimen hebben gekocht voor in NL. Het 2e park was goed voor een beetje watefietsen en lekker rondlopen tussen oude Chineze architectuur (tempels etc).

En toen was het tijd voor de nachttrein naar Guillin. Een rit van 14 uur waar ik na mijn treinreis in Zuid-Afrika totaal niet tegen op keek. Wel was het even slikken toen we onze plaatsen in de 4e klasse zagen. 1) het zijn hardseaters, oftewel gewoon rechtop zitten net zoals bij de Ns zonder een lighouding aan te kunnen nemen. 2) Waar wij in NL met z'n 4-en bij een tafeltje zitten, is het hier de bedoeling met z'n 6-en naast elkaar te zitten. Dus met z'n 3-en op 1 bank. En als grote Europeaan is er dan niet erg veel beenruimte. (ik zit nu bijvoorbeeld met 5 benen van de overbuurdames tussen mijn benen). 3) De hele tijd komen er werknemers langs die van alles verkopen, dus mocht je in slaap komen dan wordt je wel weer wakker geschreeuwd door 1 of andere verkoper. Hoe die sfeer is, is moeilijk uit te leggen maar het is zeker mooi om mee te maken ondanks de klote houding waarin je zit. Nu we nog maar net begonnen zijn met reizen hebben we nog veel energie dus is het nog niet een probleem, maar de volgende keer nemen we even een betere klasse.
Wetende dat het een rit van 14 uur wordt lijkt het mij vrij logisch dat ik echt stomverbaasd was toen ik merkte dat er tientallen mensen een staplaatsen hadden:S. Dan lijkt je zitplaats opeens niet meer zo beroerd. Bovendien kijkt iedereen naar wat je doet, dus aandacht hebben we niet te weinig. Zo kijken er bijvoorbeeld, op het moment dat ik dit schrijf, 8 tot 10 chinezen met open mond naar hoe ik zit te schrijven (voor de bijdehandjes-->eerst schrijf ik het op en later type ik het op deze site). Vooral dat ik de tekens zo snel achter elkaar op papier kan zetten verbaasd hen geloof ik (bij hen natuurlijk veel moeilijker). Maar iedereen was enorm aardig en we kregen af en toe wat vreemd voedsel aangereikt van onze 4 vrouwelijke en tijdelijke medereizigers. Dus ik heb me kostelijk vermaakt.
Een mooie ervaring rjker (voorlopig niet voor herhaling vatbaar)stapte we behoorlijk brak uit de trein op het station van Guillin. Naar de tourist office te hebben bezocht was het ochtenddutje verrukkelijk.

Nu zijn we in Guillin/Yangshao, 1 van de mooiste gebieden van de wereld volgens velen, dus daar zal weer het nodige over te vertellen zijn.

ZaiSjen (vraag maar aan Sjoerd hoe je het schrijft) en haiewa